Soğuk Savaş’ın sonra ermesiyle birlikte Avrupa’da aşırılıkçı ve radikal eğilimler artmıştır. Hem sosyal hem siyasi seviyelerde karşılık bulan bu içe kapanmacı yaklaşımlar, 11 Eylül ile birlikte tırmanışa geçmiştir. Böylece 2000’li yıllar Avrupa’da dışlayıcı ve ayrımcı uygulamalara sahne olmuştur. Toplumsal seviyede İslam korkusu, göçmen karşıtlığı, yabancı düşmanlığı gibi unsurlar üzerinden ortaya çıkan bu uygulamalar, siyasi tercihlere de yansımıştır. Bu itibarla aşırı sağcı partiler iktidar ortağı haline gelirken; merkez sağ partilerin gündemleri aşırılıkçılığa kaymıştır. Bu ortamda nefret ve korku temelli bir bakış açısıyla şekillenen “öteki” tanımı, ekonomik krizden etkilenmekte ve çok kültürlülük perspektiflerini zedelemektedir.