Türkiye’de, 27 Mayıs 1960 askeri darbesinden sonra, merkezinde askeri bürokrasinin yer aldığı bir “vesayet rejimi” kuruldu. Cumhuriyet’in başlangıcından beri “vesayet”, rejimin asli özelliklerinden biri olmakla birlikte, 27 Mayıs darbesinden sonra vesayetin kurumsallaşma düzeyi en üst seviyeye çıktı. Bu düzen, kendini Cumhuriyet’in kurucusu, ideallerinin taşıyıcısı ve koruyucu olarak gören ordunun sitem içerisinde özerk ve imtiyazlı bir konuma sahip olmasını sağladı. Böylece ordu, hem gerekli gördüğü zamanlarda toplumsal ve siyasal yaşam müdahale etme ve kendi düşüncesi doğrultusunda düzenleme kudretine kavuştu.