Mısır'ın Çin yapımı J-10CE savaş uçaklarını satın alma kararı, ülkenin askeri tedarik stratejisinde önemli bir değişimi temsil ediyor ve özellikle ABD olmak üzere geleneksel Batılı tedarikçilerden uzaklaşarak savunma ortaklıklarını çeşitlendirme eğilimini yansıtıyor.
Bu hamle, Mısır'ı Pakistan'ın ardından J-10C'nin ikinci uluslararası müşterisi konumuna getiriyor ve özellikle Mısır'ın o yılın başlarında Çin liderliğindeki BRICS bloğuna katılmasının ardından Kahire'nin Pekin ile büyüyen askeri bağlarını vurguluyor.
Mısır, Çin ile 40 adet J-10CE savaş uçağı satın almak için sözleşme imzaladı. Uçaklar, PL-15E gelişmiş uzun menzilli hava-hava füzeleri de dahil olmak üzere tam donanımlı silah ve teçhizatlarla donatılacak. J-10CE, yüksek manevra kabiliyeti ve gelişmiş aviyonik sistemleriyle dikkat çekerken, PL-15E füzesi 300 kilometreye kadar hedeflere ulaşabilen bir menzil sunuyor. Bu anlaşma, Mısır’ın hava kuvvetlerini güçlendirmeyi ve bölgedeki savunma kapasitesini artırmayı amaçlayan stratejik bir adım olarak değerlendiriliyor.
Chengdu Uçak Sanayi Şirketi tarafından geliştirilen J-10C, aktif elektronik taramalı dizi radarı, modern aviyonikler ve PL-10 ve PL-15 füzeleri de dahil olmak üzere hem havadan havaya hem de havadan yere silah taşıma kabiliyeti gibi gelişmiş özelliklerle donatıldı.
Delta kanat ve kanard konfigürasyonuna sahip tasarımı, manevra kabiliyetini ve kaldırma kuvvetini artırarak onu F-16 gibi Batılı savaşçılara rekabetçi bir alternatif haline getiriyor. Analistler, J-10C'nin daha düşük bir maliyetle üstün muharebe kabiliyetleri sunduğunu, birim fiyatlarının 40 ila 50 milyon dolar olarak tahmin edildiğini, en son F-16 varyantlarının 65 ila 70 milyon dolar olduğu belirtiliyor.
Mısır'ın Çin jetlerini tercih etme kararı, Batılı tedarikçilerle ilgili kısıtlamalar ve yüksek maliyetler nedeniyle ABD'nin F-16'larını F-16V standardına yükseltme ve Rusya'nın MiG-29 savaş uçakları için yaptığı teklifleri reddetmesinin ardından geldi.
Mısır'ın Çin ile büyüyen ilişkisi, BRICS üyeliği ve artan ekonomik bağlarından da anlaşılacağı üzere askeri donanımın ötesine uzanıyor. J-10C anlaşması, yalnızca maliyet etkin askeri çözümler sunmakla kalmayıp aynı zamanda Batılı ortaklara kıyasla daha az siyasi koşul da sunan Pekin ile stratejik bir uyumun parçası olarak görülüyor.
Bazı analistler, Mısır'ın kararının, İsrail'in Gazze'deki askeri operasyonlarına ilişkin endişeler ve güvenilir bir caydırıcılık kapasitesini sürdürme ihtiyacı gibi bölgesel gerginliklere bir yanıt olabileceğini öne sürüyor.
Batılı ülkelerin Mısır'a benzer görüş ötesi menzilli füzeler sağlamayı reddetmesi, karmaşık bir politik ve stratejik faktörler ağından kaynaklanmaktadır. Mısır'ın birincil askeri hayırseveri olan Amerika Birleşik Devletleri, yılda 1,3 milyar dolar yardım sağlıyor ancak Orta Doğu'daki hassas güç dengesini bozmamak için gelişmiş hava-hava mühimmatlarını sürekli olarak geri tutuyor.
Mısır'ın PL-15 ve J-10C savaş uçakları için Çin'e yönelmesi, Batı'nın bu sınırlamalarına ve savunma ihtiyaçlarını güvence altına almaya yönelik pragmatik yaklaşımına karşı büyüyen bir hayal kırıklığını vurguluyor. ABD veya Avrupa'nın aksine Çin, silah ihracatında esneklik göstererek Batılı tedarikçilerin politik bağları olmadan gelişmiş sistemler sundu.
Bu gelişme, Mısır'ın askeri hizalanmasının geleceği ve küresel silah pazarında Batı ve Çin nüfuzunun daha geniş rekabeti hakkında soruları da gündeme getiriyor. Kahire her iki güçle karmaşık ilişkilerini sürdürmeye devam ederken, PL-15, Batı kısıtlamalarını aşma ve savunma stratejisinde daha fazla özerklik iddia etme kararlılığının bir sembolü olarak hizmet ediyor.
Kaynak: Defence Türkiye, Bulgarianmilitary.com
