Ukrayna'da Yabancı Savaşçılar

Yabancı savaşçılar batı akademik çevrelerinde Suriye iç savaşıyla birlikte sıkça tartışılmaya başlandı. Türkiye’de ise bu tartışmanın yeterince yapıldığını söyleyemeyiz. Yabancı savaşçılar kavramı radikal dini gruplara özgün olarak ortaya çıkmadı. TEKSAS DEVRİMİ (1835-1836) olarak bilinen Herman Esenberg’in 120 savaşçıyla Prusya’dan kalkıp Meksika’da monarşi denemesini yabancı savaşçılara ilk örnek olarak verebiliriz. 1936-1939 da yaşanan İspanyol iç savaşında dünyanın çeşitli yerlerinden gönüllülerin İspanyol iç savaşına katılmak üzere gelmelerini yabancı savaşçılara örnek olarak verebiliriz. 

1947-1949’daki İsrail Savaşı’na Kanada, ABD, Büyük Britanya ve Güney Afrika gibi diasporalardan gelen Yahudilerin İsrail’e gelerek savaşmalarını da yabancı savaşçılara başka bir örnek olarak verebiliriz. Filistin savaşında aynı zamanda dini ve sol örgütler arasında iş birliğinin olduğunu göstermesi bakımından önemlidir. 2 Haziran 1964, FHKC’nin kurulmasından sonra Beka Vadisi’nde İsrail’e karşı savaşmak üzere dünyanın çeşitli yerlerinden savaşçıların, sol örgütlerin aynı mekanı paylaşmaları aralarındaki iletişimi göstermesi bakımından önem teşkil eder. Görüldüğü gibi sol devrimci şiddet ve İsrail tecrübelerini yabancı savaşçılar konusunda oldukça zengin bir kültür oluşturması bakımından önemlidir. Bir bölgede oluşturulan ve oluşan direniş cephesine destek olmak için yabancı direnişçilerin bu cepheye gelerek savaşmaları direniş kültürünün yazılı olmayan bir geleneği ve kültürüdür. 

Müslümanların silahlı mücadelelerindeki en büyük tecrübesi Rusların Afganistan’ı işgali ile birlikte 1978-1992 arasında gerçekleşmiştir. Ruslara karşı savaşmak için körfez ülkeleriyle ABD tarafından organize edilen desteklenen ve Pakistan’da kurulan medreselerde eğitilen ve savaşmak için Afganistan’a gönderilen savaşçılara tecrübe ve temsili savaş nosyonunu da beraberinde getirdiler. Bu tecrübe ve nosyon, Afganların zaferi ile neticelendi ve Ruslar kaybetti. Yabancı savaşçılar vekalet savaşlarının en önemli enstrümanı olarak kabul edilir. Afganistan’dan sonra Bosna iç savaşında da aynı tecrübeden faydalanıldığını söyleyebiliriz. Yabancı savaşçıların en güçlü tecrübe ve deneyimini Afganistan’da yaşadığını söyleyebiliriz. Bugün de yabancı savaşçılar farklı coğrafyalarda görev yapmaktadır.

Yabancı savaşçılar, farklı kültürlerden, farklı coğrafyalardan gelerek nasıl oluyor da aynı kimliğe bürünerek Ukrayna’da Ruslara karşı savaşacak hal alıyorlardır? Burada birleştirici olacak olan motivasyon sadece para mı? Kişisel mağduriyet mi? Siyasi muhalefet mi? Radikal bir gruba mensup olmak mı? Yoksa Ukrayna’nın bağımsızlık savaşı verdiğine inanarak bu mücadeleye hiçbir karşılık beklemeden destek olmak için savaşmak mı? Bu motivasyonlar içerisinde bence en önemli olanı da budur ve direnişe destek için savaşmaktır. Herhangi bir menfaat için Ukrayna’ya gelen yabancı savaşçılar faydadan çok zarar verirler. 

BM’ye üye devletlerin yabancı savaşçılara karşı birtakım yükümlülükleri vardır. BM, 2178 sayılı maddesinde yabancı savaşçılarla mücadelede üye devletlerine sorumluluklar yüklemektedir. Ukrayna’da Ruslara karşı savaşmaya gelenlerin yabancı savaşçı mı, yoksa yabancı terörist savaşçı mı? Bu durum Rusya tarafından bir süre sonra gündeme getirilebilir. Savaşmak için gelen yabancı savaşçıların değişik motivasyonları bulunmaktadır. Gelen yabancı savaşçılar İngiltere, ABD, Portekiz, İspanya, Güney Afrika gibi ülkelerin komando ve özel kuvvetlerinde görev yapmış ve emekli olmuş, konusunda uzman personellerdir. Bunların uzmanlık konularını şu şekilde sıralayabiliriz; 

-Her türlü silahların eğitimi

-Tahrip, sabotaj ve kamuflaj eğitimi

-Mayın döşeme ve mayın temizleme

-İstihbarat ve istihbarata karşı koyma

-Sorgulama ve sorgulamaya mukavemet

-Rehine kurtarma operasyonları

-Meskûn muharebe

-Bina arama taktik ve teknikleri

-Keskin nişancı görevi yapmak

-Özel silahların eğitimi ve meskûn mahalde kullanılması

-Danışmanlık, psikolojik harekat vs.

Gelen savaşçılar özel eğitimler görmüş değişik bölgelerde çok sayıda çatışmaya girmiştir. Bu savaşçılar şehirlerde, sokak çatışmalarında faydalı görevler icra ederler. Sokak çatışmalarında mevzi almak, mevzi değiştirmek arazideki çatışmalara göre değişik taktik ve teknikler gerektirir. 

Bir binaya giriş ve ele geçirilen binaların çeşitli tip tuzaklardan temizlenmesi, pencerelerden ateş edilmesi, bu konularda özel eğitim görmüş ihtisas sahibi personel gerektirir. Gelen savaşçılar bu görevleri başarılı bir şekilde icra ederler. Şehir savaşlarında daha çok kısa namlulu silahlar, helikopterlere karşı omuzdan atılan stranger füzeleri gibi silahlar kullanılır. Bu silahların etkili ve verimli kullanılabilmesi için yetişmiş personele ihtiyaç vardır. Gelen savaşçılar bu ihtiyacı karşılayabilir. Savaşçılar içerisinde bulunan keskin nişancılar, çeşitli kademedeki komutanların kritik araçlarının şoförlerini etkisiz hale getirmek için kullanılabilirler ve faydalı görevler yapabilirler. Ayrıca alçak irtifadan uçan helikopter pilotlarını etkisiz hale getirebilirler. Esir alınan kritik personelin sorgulamasını yetişmiş savaşçılar yapabilir, ele geçirilen dökümanların değerlendirilmelerini de yaparlar. Netice olarak hiçbir menfaat gözetmeden Ukrayna’nın bağımsızlığı için savaşmaya gelen yabancı savaşçılar mutlaka faydalı olacaklardır. Yabancı savaşçılar mutlaka bir komutanlığa bağlı olarak görev yapmalıdır. Aksi durum sıkıntı yaratabilir. Yabancı savaşçılar içerisinde düşman adına casusluk yapacak kişilerin olabileceği, şahsi menfaatini düşünen ganimet peşinde olanların da bulunabileceği de unutulmamalıdır. Ülkede seferberlik ilan edilmiştir. Erkeklerin çoğu askere alınmıştır, mevzilerde ve çeşitli cephelerdedirler. Birçok insan evini, işyerini terk etmiş, göçebe duruma gelmiştir. Savaş bittikten ve zafer kazanıldıktan sonra yabancı savaşçılara teşekkür edilir. Maddi ve manevi olarak kendileri ödüllendirilir. GNH’in (Gayri Nizami Harp) değişmeyen kuralı da bunu gerektirir.